Jedyny taki event w Polsce. Targi Technologii i Wyposażenia dla Edukacji EDUTEC, odbędą się 11-12 marca w Poznaniu ....
Targi GRA I ZABAWA to cykliczne wydarzenie dedykowane szerokiej publiczności. Dzięki synergii wielu wydarzeń projekt zyskał miano...
Każdy rodzic stanął lub stanie przed poważnym problemem odpowiedniego wyboru przedszkola dla swojej pociechy. Na co zwrócić uwagę i czym się sugerować dokonując selekcji tych najlepszych?
Dzisiaj bardzo pomocny może być internet, dzięki któremu możemy bez wychodzenia z domu zajrzeć do wnętrza przedszkola, sprawdzając np. jakie zajęcia dydaktyczne oferuje dla naszych pociech, jakie jest codzienne menu lub jak wyglądają sale zabaw. Nic jednak nie zastąpi nam bezpośredniej wizyty w przedszkolu, dzięki której będziemy mogli naocznie sprawdzić co oferuje nam dana placówka, jak prezentuje się w rozmowie kadra pedagogiczna i jak reagują na nią dzieci. Aktualnie wiele przedszkoli organizuje drzwi otwarte, które umożliwiają rodzicom i dzieciom takie wizyty. Jeśli mamy taką możliwość to możemy również poprosić o informacje Netent w kasynie Vulkan na temat placówki od zaprzyjaźnionej osoby, która zna przedszkole, kadrę lub ma własne dziecko w danym przedszkolu.
Kryteria wyboru:
LOKALIZACJA PRZEDSZKOLA - jest to jedno z ważniejszych kryteriów organizacyjnych. Należy bowiem zwrócić uwagę czy odbiór przedszkolaka z placówki nie wywróci do góry nogami naszego porządku dnia. Ważne jest aby przedszkole było blisko domu lub miejsca pracy i żeby pozostali członkowie rodziny również mogli bez problemów dotrzeć po malca.
GODZINY OTWARCIA – większość placówek czynna jest w godzinach od 06:30 do 17:00. Jeśli pracujemy dłużej musimy zatroszczyć się o to aby nasza pociecha mogła liczyć na odbiór innego członka rodziny.
WYSTRÓJ I WYPOSAŻENIE PRZEDSZKOLA – w tej chwili standardem jest własny i co ważne bezpieczny plac zabaw, osobne sale dla każdej grupy dydaktycznej, atestowane zabawki i pomoce dydaktyczne.
Dzisiaj nie zawsze placówki będą dysponowały kuchnią , bowiem nowym trendem jest wyżywienie dostarczane przez firmy cateringowe. Przedszkole ma się kojarzyć dziecku z czymś bajkowym i niezwykłym dlatego ważne jest aby jego wystrój przyciągał dziecięcą uwagę.
WYCHOWAWCZYNIE – będą to bardzo ważne osoby w życiu naszych pociech, dlatego warto upewnić się, czy będą miały serdeczny kontakt z naszym maluchem. Ważne aby były wesołe, pogodne i aby nasze dzieci po prostu je lubiły. Bardzo często oprócz podstawowej kadry w przedszkolu są również specjaliści – pedagog, psycholog, logopeda.
WYŻYWIENIE – jadłospis musi być skonstruowany w oparciu o piramidę żywieniową. Jeśli nasza pociecha jest alergikiem należy zwrócić uwagę czy placówka akceptuje indywidualne potrzeby żywieniowe dla dzieci z alergią pokarmową. Przedszkola niepubliczne korzystają dzisiaj bardzo często z ofert zewnętrznych dostawców wyżywienia jakim są firmy cateringowe.
ZAJĘCIA EDUKACYJNE – przede wszystkim należy upewnić się czy przedszkole ma program, który jest zgodny z podstawą programową wychowania przedszkolnego. W tej chwili przedszkola oferują szeroką gamę zajęć dodatkowych od nauki języków obcych po wyjścia na basen, grę w tenis, jazdę konną, zajęcia dydaktyczne w centrach nauki. Najlepiej zorientować się co nasze dziecko lubi robić i czym się interesuje aby mogło cieszyć się dodatkowymi zajęciami a nie traktować je jako przymus.
OPŁATY – wysokość opłat jest uzależniona m.in. od dziennej stawki za pobyt dziecka, od kosztów za zajęcia dodatkowe i wyżywienie. Dobrze jeśli jest możliwość obniżenia kosztów z powodu choroby dziecka.
Wybierając przedszkole rodzic powinien upewnić się przede wszystkim czy warunki jakie oferuje placówka spełnią oczekiwania jego dziecka.
---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Dziecko między 3 a 6 rokiem życia wchodzi w okres dzieciństwa średniego. Ma więc już za sobą wczesne dzieciństwo pierwszych trzech lat życia, nabyło już sprawności motoryczne i potrafi się także komunikować z innymi. Rozpoczyna się dla niego zatem okres przedszkolny, dlatego powinniśmy pozwolić dziecku na samodzielność od najmłodszych lat pocieszając, chwaląc, nie krytykując, nie mówiąc "ja to zrobię lepiej".
Etap stymulacji przypadającej na wiek przedszkolny traktowany jest szeroko - nie tylko jako elementarna nauka czytania, pisania i liczenia, ale także stymulowanie rozwoju w sferze fizycznej, emocjonalnej i społecznej.
Istotną rolę w procesie rozwoju dziecka odgrywa już nie tylko rodzina, ale przedszkole. W tym okresie dziecko w przedszkolu uczy się współżycia i współpracy z innymi, przygotowuje się do życia w szerszych kręgach społecznych Dziecko opanowuje podstawowe sprawności manualne i staję się niezależny od dorosłego. Z zabawowych form aktywności wyłaniają się początki świadomego uczenia się i działań o charakterze pracy. Czynności które dziecko zaczyna wykonywać samodzielnie stają się pierwszymi obowiązkami dziecka do którego dołączają się stopniowo inne wykonywane przez nie, a są to na przykład sprzątanie zabawek, podlewanie kwiatów czy nakrywanie do stołu. Dziecko zaczyna także stopniowo uczyć się i stara się koncentrować na tym swoje wysiłki by nauczyć się jak najlepiej.
Dziecko w wieku przedszkolnym najlepiej zdobywa wiedzę przez zabawę, która stymuluje do rozwoju aktywności twórczej. Te twórcze zabawy doskonalą płynność myślenia, jego giętkość i oryginalność. Uczą dziecko samodzielności w rozwiązywaniu różnych zadań dydaktycznych, rozwijają zainteresowania, koncentrację, uwagę, pamięć, uczą umiejętności dokonywania skojarzeń, motywują do działań.
Przedszkole to świetne miejsce na trening samodzielności, bo maluch, patrząc na kolegów i koleżanki, chce ich naśladować. Trzylatek, który w domu za żadne skarby sam się nie chce ubrać, w przedszkolu spróbuje włożyć kurteczkę, widząc, jak to robią inne dzieci. Siedząc z innymi maluchami przy stole, będzie radził sobie z obiadem, choć w domu domagał się, by go karmić. Natomiast prawdą jest też to, że im dziecko bardziej samodzielne, tym większa szansa, że w przedszkolu od razu mu się spodoba. Gdy da sobie radę z jedzeniem, ubieraniem, myciem rączek, poczuje się bardziej pewne siebie. Dziecko w przedszkolu przyzwyczajane jest do samodzielności w zakresie czynności samoobsługowych, czyli mycia rąk, prawidłowego wycierania nosa w chusteczkę posługiwania się szczotką do zębów do umiejętnego i kulturalnego jedzenia wkładania i zdejmowania kapci, odnoszenia zabawek na miejsce, grzecznego zwracania się do kolegów. Dzieci w naturalnym odruchu ciekawości świata aż rwą się do samodzielności. Jeśli chcemy, aby dziecko wyrosło na człowieka kreatywnego powinno jak najszybciej puścić "spódnice mamy".
Musi, więc spróbować swoich sił w pokonywaniu przeszkód, jakich nie szczędzą mu sytuacje życia codziennego. Psychologowie radzą, aby naukę samodzielności rozpocząć możliwie wcześnie. Jak tylko malec nauczy się chodzić i będzie rozumiał proste słowa sam powinien sprzątać swoje zabawki. Dziecko powinno oprócz czynności samoobsługowych nauczyć się wykonywania doraźnych poleceń dorosłych. Wiele dzieci ma z tym problemy. Często udają, że nie słyszą lekceważą a czasami manipulują dorosłymi /to można zauważyć w szatni. Dziecko może wykazywać samodzielność tylko w obecności osób obcych np. w przedszkolu lub obecności jednego z rodziców, podczas gdy przy drugim wykazuje bezradność. Jest to związane z odmiennością wymagań stawianych dziecku przez różne osoby dorosłe. Dlatego bardzo ważne jest ujednolicenie oddziaływanie osób dorosłych. Pozwalając dziecku na samodzielność i aktywność odniesiemy więcej korzyści niż strat. Tylko dzięki aktywności dziecko nauczy się umiejętnego używania przedmiotów zgodnie z jego przeznaczeniem, nauczy się samodzielnie ubierać, myć czy jeść. Pamiętajmy, że to, co dziecko wykona samo ma większą wartość dla jego rozwoju niż to, co my za niego zrobimy. Mówiąc o samodzielności mam na myśli nie tylko czynności samoobsługowe, ale także inne sfery działania. Chodzi tu także o proces rozwoju umysłowego, który dokonuje się przede wszystkim w działaniu. Im działanie jest bardziej samodzielne tym lepiej zaznajamia dziecko z otoczeniem. Ograniczając aktywność i samodzielność malucha nie pozwalamy na gromadzenie doświadczeń nawet tych przykrych, może on stać się osobą niezaradna i niesamodzielną, stale szukając czyjejś pomocy.
Samodzielność jest ważnym czynnikiem prawidłowej egzystencji dziecka zwłaszcza w szkole pozwólmy więc dziecku na samodzielność od najmłodszych lat pocieszając, chwaląc, nie krytykując, nie mówiąc "ja to zrobię lepiej". Powinnyśmy być blisko dziecka obserwować jego poczynania i w razie potrzeby pomóc, czyli włączyć się w działanie a nie wyręczać.
Tekst: Agata Szymkowiak
Przedszkole Tajemniczy Ogród
Przeźmierowo
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Wśród dzieci sprawiających problemy wychowawcze i to często od wczesnego dzieciństwa, jest grupa, która charakteryzujące się określonymi cechami zachowania. Są to dzieci niespokojne, nadmiernie ruchliwe i aktywne, o zmiennych nastrojach, impulsywne, „roztrzepane”, nazywamy je dziećmi nadpobudliwymi psychoruchowo. Zadaniem wychowawcy jest ukierunkowanie aktywności dziecka i wykorzystanie jego potencjału, zorganizowanie i zaplanowanie aktywności, by można było wykorzystać ich mocne strony i walory w działalności sportowej.
Nadpobudliwość obejmuje wzmożone pobudzenie ruchowe, nadmierną reaktywność emocjonalną oraz zaburzenia funkcji poznawczych. Wzmożone pobudzenie ruchowe wyraża się na ogół stałym niepokojem ruchowym (kręcenie, bieganie, podskakiwanie, itp.), nieekonomicznymi ruchami dodatkowymi, co w konsekwencji powoduje nieudolne wykonywanie podstawowych czynności – ubieranie się lub powolne wykonywanie zadań szkolnych przy optycznie szybkich ruchach.
Nadpobudliwość emocjonalną cechuje wybuchowość, złoszczenie się, skłonność do agresji, impulsywne działania, labilność nastrojów, zniecierpliwienie, łatwość obrażania się oraz niedojrzałość emocjonalna i brak odpowiedzialności za sytuacje trudne – wahania mobilizacji i koncentracji.
W wieku przedszkolnym nadpobudliwość psychoruchowa polega przede wszystkim na wzmożonej aktywności ruchowej. W miarę dorastania i dojrzewania przejawia się głównie w nadreaktywności emocjonalnej. Możliwości intelektualne, poziom myślenia, pamięć tych dzieci mieszczą się w normie dla danego wieku. Jednak brak równowagi pomiędzy funkcjami ruchowymi, poznawczymi i emocjami wpływają tak dezorganizująco na działalność dzieci, że osiągają one bardzo niskie efekty pracy. Przy nadpobudliwości dzieci są nadmiernie aktywne, żywe, chętne do działania i pomocy. Zadaniem wychowawcy jest ukierunkowanie aktywności dziecka i wykorzystanie jego potencjału, zorganizowanie i zaplanowanie aktywności, by można było wykorzystać ich mocne strony i walory w działalności sportowej. Najważniejsze jest to, aby stawiać dziecku bliskie i realne cele, tylko to pomoże mu w doprowadzeniu danego zadania do końca.
Celem zabaw i zajęć dla tych dzieci jest przede wszystkim potrzeba pozytywnego „wyżycia się” w spontanicznym ruchu, zabawie ruchowej, nieskrępowanej wesołości, co sprzyja odreagowaniu napięć i emocji. Bardzo dużą rolę odgrywają zajęcia terenowe, na otwartych przestrzeniach, na łonie natury.
Tekst Opracowała:
Monika Wawrzyniak
Przedszkole Tajemniczy Ogród
Przeźmierowo
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Zabawa jest nie tylko formą spędzania czasu przez dziecko, lecz także wyrazem jego potrzeby aktywności oraz sposobem osiągania coraz wyższego poziomu rozwoju w zakresie różnych funkcji psychoruchowych. Najważniejsze co możemy dać naszemu potomkowi czy wychowankowi to czas, który poświęcimy mu na wspólną zabawę. Zabawa przede wszystkim służy dziecku; ono jest osobą wiodącą, która decyduje o rodzaju i przebiegu zabawy. Dorosły poddaje pomysły, ukierunkowuje przez dostarczenie edukacyjnych zabawek.
Aktywność jest uwarunkowana przez czynniki biologiczne, głównie stan fizyczny. Gdy dziecko jest zdrowe to jest stale aktywne, wyraża to przez zabawę i ogólną ruchliwość. Jedne dzieci charakteryzuje nadmierna pobudliwość układu nerwowego – ich aktywność poznawcza i ruchowa jest wybitnie wzmożona, a inne przejawiają niewielką aktywność. Jednocześnie gotowość do działania zależna jest od otoczenia. Rozwój małego dziecka jest wynikiem jego dojrzewania, wychowania, wpływów środowiska, a także od własnej działalności. W okresie tym zdobywanie wiadomości i umiejętności dokonuje się w sposób niezamierzony przez dziecko, intuicyjnie. Podstawowym sposobem zdobywania wiedzy jest zabawa, dzięki której dziecko poszerza krąg doświadczeń, które okażą się niezbędne do życia w społeczeństwie. Podczas zabawy maluch utrwala już zdobyte wiadomości, rozwija swe możliwości umysłowe, a szczególnie zdolność obserwowania zjawisk, myślenie, uwagę, pamięć, wyobraźnie. Przez zabawę dziecko wyraża również swoje emocje, rozładowuje napięcie, można powiedzieć, że ma działanie terapeutyczne.
Zabawa dla niemowlaków i przedszkolaków jest przyjemnością, zaspakaja ich potrzeby biologiczne – wykonywanie ruchów, sensoryczne – odbieranie wrażeń, oraz emocjonalne – osiąganie celu. Ponadto w zabawie dziecko poznaje i przyswaja zasady współżycia społecznego. Zabawa ma bardzo duże znaczenie dla rozwoju psychoruchowego. Można powiedzieć że kształtuje osobowość, wpływa na poznanie i zrozumienie otaczającej rzeczywistości, na umiejętność współdziałania z innymi. Tak więc zabawa wpływa stymulująco na sfery: ruchową, społeczną i umysłową.
Umiejętność bawienia zależy od tego, na jakim poziomie rozwoju znajduje się dziecko, a więc w jakim jest wieku, jaki jest jego rozwój psychiczny, poziom kontaktów społecznych, sprawność motoryczna, stan zdrowia oraz warunki w jakich wychowuje się pociecha.
Wiek dziecka to podstawowy wyznacznik poziomu zabawy. U najmłodszych - niemowlaków zainteresowanie zabawką jest chwilowe, po zbadaniu jej wszystkimi zmysłami często jest odkładana. Starsze dzieci 3-5 lat bardzo często rozwijają zabawę wplatając w nią sceny z rzeczywistości. Wiek malucha jest zatem wyznacznikiem takich cech działalności zabawowej, jak typ zabawy, od form zabawowo-podobnych niemowlęcia do skomplikowanych zabaw konstrukcyjnych i tematycznych starszych dzieci. Z wiekiem związana jest ilość czasu przypadająca na zabawę. Im dziecko starsze, tym dłuższa jest jego koncentracja na określonej aktywności. Najkrócej koncentrują się dzieci najmłodsze, dzieci 2-letnie jak wykazały badania 7-minut, a 5-letnie 12,6 minuty. Znanych jest bardzo wiele rodzajów zabaw, wśród podziałów jest podział ze względu na treść, i tak wyróżniamy: manipulacyjne, konstrukcyjne, tematyczne, dydaktyczne i ruchowe.
Zabawy manipulacyjne pojawiają się najwcześniej w życiu noworodka już ok. 4-5 miesiąca życia, gdy osiągnie zdolność chwytania. Polegają one na oglądaniu, lizaniu, przekładaniu z ręki do ręki, postukiwaniu, rzucaniu, wkładaniu i wyjmowaniu, rozrzucaniu i zbieraniu, turlaniu, dopasowywaniu jednego do drugiego, wpychaniu itp. W późniejszym okresie zabawy te stają się bardziej złożone. Zabawy te są pozbawione treści, nie mają określonej struktury, za to doskonale służą poznawaniu właściwości przedmiotów: kształtu, konsystencji, rodzaju wydawanego dźwięku. Manipulując przedmiotami dziecko ćwiczy sprawność rąk i koordynację wzrokowo-ruchową. Tak więc jak dziecko manipuluje przedmiotami to angażuje spostrzeżenia wzrokowe, słuchowe, dotykowe oraz złożone ruchy rąk. Zabawy konstrukcyjne wynikają w naturalny sposób z zabaw manipulacyjnych i polegają na tworzeniu tzw. „dzieła” z dowolnego materiału. Ten rodzaj zabaw charakterystyczny jest dla wieku przedszkolnego. Aby stworzyć to „dzieło” potrzebny jest materiał – klocki, piasek, patyczki, kamyki, a niekiedy i narzędzia. Zabawy te wymagają namysłu, zastanowienia, pokonywania trudności, jakie stawia oporne, nieposłuszne – mało sprawnym jeszcze rękom tworzywo. Rozwijają wyobraźnię przestrzenną, zmuszają dziecko do twórczego myślenia i rozwiązywania coraz to nowych problemów. Dlatego wśród materiałów niezbędnych do tych zabaw powinny się znaleźć klocki o różnorodnych kształtach, kolorach i wielkościach, aby dziecko mogło wznosić wspaniałe budowle. Ważne jest, by początkowo dziecku pokazać co z tych klocków można zrobić, a później już samo chętnie będzie się bawić i tworzyć coraz to nowsze i bardziej skomplikowane wytwory. Zabawy konstrukcyjne są bardzo cenne z punktu widzenia rozwoju. Nie tylko doskonalą funkcję spostrzeżeniowo-ruchowe, ale wyzwalają pomysłowość, pobudzają wyobraźnię, wdrażają do skupienia uwagi, uczą obserwacji.
Przez zabawy dydaktyczne rozumiemy zajęcia lub gry o charakterze zabawowym. Wartość dla rozwoju dziecka jest bardzo duża, gdyż rozwijają pamięć i myślenie, rozszerzają zakres słownictwa i pojęć, ćwiczą spostrzegawczość i przyczyniają się do rozwoju mowy. Jest to ten rodzaj zabaw, które skierowane są do przedszkolaków starszych, lecz można się pokusić, aby pierwsze wprowadzać już u 3-latków. Jednak wymagają one dłuższego czasu skupienia, co jest dużym problemem dla dzieci młodszych. Warto wprowadzać takie gry dydaktyczne jak – układanki obrazkowe, loteryjki obrazkowe. Ważne aby stopniować poziom trudności.
Zabawy ruchowe zaspakajają potrzebę naturalnej aktywności. Początkowo te zabawy mają charakter prostych ruchów: wchodzenie i schodzenie ze schodków, pojedyncze podskoki, przeskakiwanie przeszkody, rzucanie piłką. W późniejszym wieku już jako przedszkolak ruchy te wykorzystuje do prostych gier ruchowych. W tych zabawach niezbędny jest udział dorosłych, gdyż należy urozmaicać zadania ruchowe , stwarzając dziecku możliwość wszechstronnego rozwoju całego ciała, aby zapobiegać chaotycznemu bieganiu, które może mieć tragiczny finał, ale również z tego powodu, aby zapewnić dziecku bezpieczne warunki do zabawy.
Najważniejsze co możemy dać potomkowi czy wychowankowi to czas, który poświęcimy na wspólną zabawę. Udział w niej matki, ojca czy wychowawcy w przedszkolu zapewnia rozszerzenie zakresu i treści tych zabaw, a przede wszystkim prowadzi do zacieśnienia więzi emocjonalnej z dzieckiem. Nie jest to jakaś abstrakcyjna więź, tylko rzeczywiste, wzajemne zaufanie, poznanie, porozumienie oraz powstające we współdziałaniu uczucie radości i satysfakcji. Zabawa przede wszystkim służy dziecku; ono jest osobą wiodącą, która decyduje o rodzaju i przebiegu zabawy. Dorosły poddaje pomysły , ukierunkowuje przez dostarczenie edukacyjnych zabawek.
Tekst Opracowała:
Monika Wawrzyniak
Przedszkole Tajemniczy Ogród
Przeźmierowo
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Pierwsze dni dziecka w przedszkolu to bardzo trudny okres i sprawdzian dla dzieci i rodziców. Proponuję kilka prostych lecz istotnych rad dla rodziców, którzy niejednokrotnie motywowani miłością i rozstaniem utrudniają swoim postępowaniem spokojniejsze zaakceptowanie przez dziecko nowej w ich życiu, bardzo stresującej sytuacji.
Zakładając, że decyzja o posłaniu dziecka do przedszkola jest przemyślana i umotywowana, musimy założyć i być przekonani iż nikt nie będzie chciał je skrzywdzić, a dziecko będzie miało doskonałe możliwości dalszego rozwoju. Szybciej i w lepszych warunkach rozwinie ono bowiem: samodzielność, umiejętności manualne i techniczne, sprawność, czytanie i liczenie, poznawanie otoczenia, kształtowanie systemu wartości. Dzięki doświadczeniom zdobywanym w grupie, skuteczniejsza i szybsza będzie edukacja społeczna i dobrze przygotuje się do następnego etapu życia jakim będzie szkoła. Dlatego też mając takie umotywowanie i przekonanie myślmy o dziecku oraz o tym jak mu pomóc w tych trudnych chwilach, a nie o sobie i swoich emocjach.
Przygotowanie przed pójściem do przedszkola – opowiadajmy dziecku o przedszkolu, możemy powspominać swój pobyt w przedszkolu, że na początku nam też było smutno, a później sobie poradziliśmy. Należy utwierdzić dziecko w tym, że mama je bardzo kocha i nie idzie do przedszkola za karę, bo było niegrzeczne, lecz po to aby się bawić z innymi dziećmi i uczyć. Warto też przed pierwszym września pobawić się w domu w przedszkole pacynkami lub lalkami z dzieckiem, w ten sposób pokazując mu sytuacje w jakich może się znaleźć.
Prowadząc dziecko do przedszkola przez cały pierwszy okres należy podkreślać dumę z jego postawy oraz z tego, że jest odważne, mądre i że na pewno da sobie radę. Znalezienie odpowiednich argumentów wspierających pewność siebie u dziecka jest sprawą bardzo poważną. Nasz maluch podobnie jak my wchodząc do nowego środowiska musi być odpowiednio zmotywowany zarówno co do pozytywów pobytu jak i własnej wartości.
Pożegnanie powinno odbywać się z uśmiechem, bez smutnych spojrzeń i łez, bez zbędnego przedłużania samego momentu rozstania. Niedopuszczalne jest oszukiwanie dziecka, że mamusia tutaj w szatni poczeka na ciebie, albo zaraz po ciebie wrócę. Pobyt rodzica z dzieckiem w sali, tylko niepotrzebnie przedłuża jego niepokój związany z rozstaniem oraz utrudnia nawiązanie kontaktu z nauczycielką i innymi dziećmi. Najkorzystniej jest po przebraniu pozostawić dziecko pod opieką nauczycielki lub pomocy, która najlepiej się nim w tym momencie zaopiekuje i zorganizuje mu wejście do grupy.
Rodzic pozostawiając dziecko musi być przekonany, że nie będzie się jemu działa żadna krzywda, i dlatego nie powinien wykazywać zdenerwowania ani niepokoju. W przeciwnym razie dziecko nie rozumiejąc dlaczego mama jest zdenerwowana podejrzewa, że coś jemu grozi, a wtedy żadne argumenty nie będą skuteczne. Spokojne oraz zdecydowane rozstanie sprawia, że nawet bardzo rozpaczające dziecko szybko uspokaja się, oswaja i nawiązuje kontakt z rówieśnikami. Jeżeli dziecko płacze przy rozstaniu w pierwszych dniach , ale potem chętnie się bawi z innymi dziećmi, bierze udział w zabawach, jest aktywne w grupie, zjada posiłki które lubi, możemy być pewni, że po krótkim czasie nie będzie miało żadnych problemów. Przerywanie rytmu chodzenia do przedszkola kilkoma dniami wakacji u babci niepotrzebnie wydłuża okres adaptacji.
Aby pomóc dziecku w pierwszych trudnych dniach pobytu w przedszkolu możemy skrócić czas pobytu w placówce. Jest więc zasadne aby dzieci małe 3 i 4 latki przez pierwsze dni przebywały w przedszkolu nie więcej niż 3 do 4 godzin, a w następnych dniach stopniowo ten czas można wydłużać. Dla dzieci 5 i 6 letnich nie ma takiej potrzeby jednak w miarę możliwości w pierwszych dniach pobyt nie powinien być zbyt długi najlepiej do 4-5 godz.
Bywa też często, że po w pierwszych kilku dniach bardzo chętnego pozostawania w przedszkolu dziecko zaczyna płakać i protestować. Jest to wynikiem tego,że zaspokoiło bowiem ciekawość poznawania nowych zabawek i nie ma ochoty rezygnować z indywidualnego sposobu na zabawę oraz nie chce akceptować dzielenia się z innymi, ustępowania, podporządkowania zasadom grupowego życia. Jeśli chodzenie do przedszkola jest dla malucha koniecznością, należy być konsekwentnym i nie okazywać wobec niego wahania. Powoli dziecko zrozumie , że przedszkole jest jego "obowiązkiem" i kiedy zaakceptuje nowy układ społeczny pobyt w przedszkolu stanie się dla niego po prostu przyjemnością i co się często zdarza z której nie będzie chciało zrezygnować nawet w weekend.
Tekst: Monika Wawrzyniak
Przedszkole Tajemniczy Ogród
Przeźmierowo
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Przedszkole niepubliczne może założyć każdy (zarówno osoba fizyczna jak i prawna), która uzyska wpis do ewidencji placówek oświatowych, prowadzonej przez każdy urząd miasta lub gminy. Właściciel nie musi być nauczycielem i nie musi nawet sam go prowadzić. Wówczas należy jednak zatrudnić personel z przygotowaniem pedagogicznym.
Podstawę prawną przy zakładaniu przedszkoli stanowi ustawa z dnia 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2004 r. Nr 256, poz. 2572, z późn. zm.). Aby założyć przedszkole niepubliczne należy uzyskać wpis do ewidencji prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego. Szczegółowe zasady zostały określone w art. 82- 84 i 89 ustawy o systemie oświaty. Osoby, które prowadzą niepubliczne przedszkola otrzymują na każde dziecko dotację z budżetu gminy zgodnie z art. 90 ust. 2b cyt. ustawy.
W myśl art. 82 ust. 2 pkt 5 tej ustawy, zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać; dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w szkole lub placówce.
Wychowanie przedszkolne obejmuje dzieci w grupie wiekowej od 3-6 lat. Oddziały przedszkolne tworzy się wówczas uwzględniając wiek, rozwój oraz zainteresowania wychowanków. Grupa nie może liczyć więcej niż 25 dzieci.
W zakresie spraw technicznych obejmujących funkcjonowanie budynku przedszkola zagadnienia reguluje ustawa z dnia 7 lipca 1994 r. prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.), kwalifikująca m. in. budynki przedszkolne do IX kategorii obiektów budowlanych. Określone wymogi dla budynków, które są przeznaczone na pobyt dzieci oraz budynków użyteczności publicznej zawiera rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki oraz ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690 z późn. zm.).
W budynku przedszkolnym obowiązują przepisy rozporządzenia Ministra Edukacji Narodowej i Sportu z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i placówkach (Dz. U. z 2003 r. Nr 6, poz. 69).
Aby otrzymać wpis do ewidencji przedszkole musi spełniać ponadto wymogi określone w prawie budowlanym, przepisach sanitarnych i o ochronie przeciwpożarowej. Musi mieć także zatwierdzony statut, określający zasady działalności oświatowo-wychowawczej oraz organizację jej pracy Aby uzyskać wpis potrzebny jest również wykaz pedagogów z potwierdzeniem ich kwalifikacji.
Zgłoszenie do ewidencji powinno zawierać:
- Oznaczenie osoby,która zamierza prowadzić placówkę, jej miejsca zamieszkania lub siedziby,
- Datę rozpoczęcia jej funkcjonowania oraz określenie typu placówki
- Wskazanie miejsca prowadzenia placówki oraz warunków lokalowych zapewniających bezpieczne i higieniczne warunki osobom przebywającym na jej terenie, zgodnie z odrębnymi przepisami,
- Statut placówki,
- Dane dotyczące kwalifikacji pracowników pedagogicznych i dyrektora, przewidzianych do zatrudnienia w placówce.
W ciągu 30 dni od daty zgłoszenia organ samorządu terytorialnego zobowiązany jest doręczyć wnioskodawcy zaświadczenie o wpisie do ewidencji, a kopie zaświadczenia przekazać właściwemu kuratorowi oświaty i organowi podatkowemu.
W przedszkolu muszą być osobne sale do zabawy i nauki, stołówka i szatnia, kuchnia, a także osobne ubikacje i łazienki. Zgodnie z przyjętymi normami w pomieszczeniach na każde dziecko powinno przypadać co najmniej 2 m powierzchni.
Jeżeli posiłki będą przygotowywane na miejscu, lokal musi mieć kuchnię z oddzielnymi pomieszczeniami na przygotowywanie posiłków oraz na zmywanie, z osobnym wejściem dla dostawców i z własną wentylacją. Jednak co raz częściej przedszkola prywatne korzystają z usług firma cateringowych.
Podmiot prowadzący przedszkole niepubliczne może także liczyć na wsparcie z budżetu państwa. Uzyskanie dotacji jest warunkowane złożeniem wniosku do urzędu gminy w odpowiednim terminie. Wniosek należy złożyć nie później niż do 30 września roku poprzedzającego wypłatę dotacji. W przypadku przedszkola niepublicznego dotacja na jedno dziecko wynosi co najmniej 75% średnich kosztów jego utrzymania w placówce publicznej w danym roku.
Różnica pomiędzy przedszkolem prywatnym a niepublicznym jest zasadnicza. Przedszkola niepubliczne dostają dotacje od gminy na dziecko dlatego, ponieważ spełniają wymienione w ustawie warunki, a "przedszkola" prywatne nie muszą spełniać takich warunków, nie dostają więc dotacji i nie mogą nazywać się przedszkolem więc mają nazwy klubik, akademia itp.
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Najmniej skomplikowany sposób na stworzenie funkcjonalnego przedszkola zapewniający rozmaite niestandardowe możliwości stworzenia takiej placówki to przedszkola w technologii modułowej. Niewątpliwym plusem przedszkola modułowego jest także fakt, że organizacja decydująca się na własne przedszkole w kontenerze nie musi się obawiać, co z nim pocznie, gdy będzie zmieniać swą siedzibę lub gdy przedszkole przestanie być już potrzebne – kontener, czyli obiekt modułowy, można bez problemu zdemontować i przenieść w inne miejsce, lub po prostu go sprzedać.
Przedszkola budowane z kontenerów, czyli tzw. przedszkola modułowe, doskonale sprawdzają się w wielu europejskich krajach ponieważ świetnie nadają się do zrealizowania projektu przedszkola.
Takie przedszkola spełniają wszystkie wymagania bezpieczeństwa i komfortu, będąc jednocześnie przytulnym oraz kolorowym miejscem zabaw dla dzieci. Przedszkole kontenerowe zdecydowanie pozwala na znaczne ograniczenie kosztów oraz wysoką sprawność i szybkość realizacji projektu. Niewątpliwym atutem przedszkola modułowego jest również fakt, że organizacja decydująca się na własne przedszkole w kontenerze nie musi się obawiać, co z nim pocznie, gdy będzie zmieniać swą siedzibę lub gdy przedszkole przestanie być już potrzebne – kontener, czyli obiekt modułowy, można bez problemu zdemontować i przenieść w inne miejsce, lub po prostu go sprzedać.
Przedszkole zostało zaprojektowane jako budynek wolnostojący, parterowy, z dachem płaskim, w oparciu o zestaw 30 sztuk systemowych modułów typ Metalplast Komfort Plus. Takie architektoniczne rozwiązania w twórczy sposób wykorzystują możliwości technologiczne zastosowanego systemu modułowego. Stalowe ramy głównej konstrukcji nośnej stanowią architektoniczny szkielet rytmicznego podziału elewacji na prostokątne oraz zbliżone do kwadratów pola. Całkowicie przeszklone pola, pełne z wąskimi pionowymi pasami przeszkleń oraz pełne ze swobodnie rozmieszczonymi kwadratowymi oknami w organiczny sposób łączą bryłę budynku z jego funkcją, tworząc spójna całość. Prostą bryłę budynku urozmaicają przeszklone ryzality podkreślonych poprzez wysuniecie o jeden moduł sal. Główną osią układu funkcjonalno-przestrzennego jest podłużny hol, po którego dwóch stronach rozmieszczono zblokowane w modułach pomieszczenia poszczególnych funkcji głównych i uzupełniających. Kolorystyka budynku oparta jest o ograniczoną gamę barw materiałów, uwydatniających poszczególne elementy bryły i podkreślających elementy detali architektonicznych.
Projekt chroniony jest prawem autorskim - Zbigniew Litewka - Architekt
Źródło: www.metalplast-system.pl
Więcej
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Jeśli wkrótce Twoje dziecko po raz pierwszy pójdzie do przedszkola to musisz skompletować wyprawkę. Co powinno się znaleźć w takie wyprawce Przedszkolaka? Zazwyczaj dokładne informacje o
|
Partnerzy |
|
